Dni wolne w pracy, za które płaci pracodawca są przywilejem pracowników, którzy są zatrudnieni są w danej firmie na podstawie umowy o pracę. Urlop wypoczynkowy przysługuje wszystkim pracownikom. Zazwyczaj zależy on od stażu pracy. Warto jednak zaznaczyć, że staż ten wylicza się nieco odmiennie. Na długość przysługującego nam urlopu wpływa nasza edukacja. Okres jej trwania oraz rodzaj szkoły, którą skończyliśmy determinuje ilość dni urlopu wypoczynkowego. Jeśli skończyliśmy szkołę podstawową to mamy tylko 3 lata stażu, a jeśli szkołę wyższą to liczy nam się już osiem lat do stażu pracy. W ten sposób, student, który przychodzi świeżo po studiach do pracy ma przez dwa lata ma dwadzieścia dni urlopu wypoczynkowego. Po dwóch latach pracy były student dostaje już pełnoprawny wymiar urlopowy, czyli może w ciągu roku wybrać dwadzieścia sześć dni wolnego. To jest bardzo dobry przepis. Kiedy kończymy szkołę średnią (na przykład liceum albo technikum) to mamy sześć lat stażu. Po czterech latach pracy przysługuje nam pełny wymiar urlopu wypoczynkowego. Jeśli jednak pracujemy w niepełnym wymiarze godzin to musimy dowiedzieć się, ile urlopu na pół etatu przysługuje nam.
Z tej puli możemy wybrać cztery dni wolnego, którego wcześniej nie planowaliśmy. To wolne nazywa się urlopem na żądanie. Nie planujemy go wcześniej, możemy poinformować w tym samym dniu, w którym go bierzemy. Ważne jest też to, że nie musimy się tłumaczyć dlaczego nas nie będzie w pracy. Możemy mieć ważny powód, dla którego potrzebujemy zabrać wolne od pracy, a po prostu może nam się nie chcieć wstawać albo możemy czuć się kiepsko. Pozostałe dni wolne powinny być planowane odpowiednio wcześniej. Zazwyczaj firmy robią grafiki urlopowe, które powstają w styczniu. Plan wolnych dni powinien być potwierdzony przez przełożonego, można negocjować urlopy z współpracownikami. Czasami też cały plan urlopowy ustalany jest przez przełożonego, a w niektórych przypadkach przez zarząd lub kadry. Jest to zazwyczaj organizowane w ten sposób przez duże firmy oraz takie, które mają bardzo specyficzny czas pracy. Na przykład są to przedsiębiorstwa, które największy ruch mają w okresie wakacyjnym, a nieco luźniejszy w okresie zimowym.
Innym typem urlopu jest urlop bezpłatny. Czas takiego urlopu jest z reguły ustalany między pracownikiem a pracodawcą. Zazwyczaj biorą go pracownicy, którzy pragną odpocząć przez dłuższy okres. Dostają wtedy wolne od pracy, ale niestety nie otrzymują wynagrodzenia. Po upłynięciu wyznaczonego wolnego pracownik wraca na swoje stanowisko pracy, albo na stanowisko podobne, do tego poprzedniego sprzed pójścia na urlop. Niektórzy pracownicy wcale nie chcą wtedy odpoczywać, tylko jadą za granicę do innej pracy, i mają taką możliwość, jeśli ich pracodawca wyrazi na to zgodę. Nie zawsze tak jest, czasami umowa, którą mamy podpisaną z firmą, w której pracujemy nie pozwala na zatrudnienie w innym przedsiębiorstwie. Więc pozostaje nam odpoczynek. Są też ludzie, którzy cały rok zbierają na podróż dookoła świata, kiedy już mają nazbierane fundusze to proszą o urlop. Po podróży wracają do pracy i zbierają na kolejną wyprawę.
Kolejnym rodzajem urlopu jest urlop macierzyński. Dotyczy on wszystkich kobiet, które są zatrudnione na umowie o pracę i urodziły dziecko lub dzieci. Jeśli urodziły więcej dzieci niż jedno to mają większy wymiar urlopu. Nawet mogą otrzymać trzydzieści siedem tygodni wolnego od pracy. Podczas tego urlopu matka odpoczywa oraz pielęgnuje swoje nowo narodzone dziecko. Po pewnym czasie może oddać część ze swojego wolnego ojcu dziecka lub opiekunowi prawnemu. Jest to tak zwany urlop tacierzyński. Został on stworzony stosunkowo niedawno, rząd wyszedł naprzeciw kobietom, które pragnęły wrócić do pracy oraz mężczyznom, którzy chcieli bardzo zostać ze swoimi malutkimi dziećmi. Urlop tacierzyński został ochoczo i z entuzjazmem przyjęty przez rodziców. Co roku korzysta z niego bardzo wiele par. Kobiety częściej zarabiają dużo więcej niż ich partnerzy, właśnie dlatego wolą wrócić do pracy. Mężczyzna wtedy zostaje w domu z dzieckiem i opiekuje się nim, a jego wynagrodzenie jest płacone przez ZUS.
Po okresie urlopu macierzyńskiego kobieta może wybrać urlop wychowawczy. Nie jest to płatne ani przez pracodawcę, ani też ZUS nie wypłaca nam wynagrodzenia. Jesteśmy jednak ubezpieczeni i mamy możliwość po okresie wychowawczym wrócić do pracy na poprzednie stanowisko pracy. Jeśli zaś zdarzy się, że przez ten czas, kiedy my opiekowaliśmy się naszym dzieckiem, stanowisko naszej pracy zostało zlikwidowane to pracodawca musi nam zapewnić podobne stanowisko. Kiedy i to jest niemożliwe to możemy spodziewać się, że trafimy na stanowisko, które jest właściwe dla naszej wiedzy oraz dla naszych kwalifikacji i umiejętności. Nie musimy się obawiać, że nie będzie dla nas zajęcia, kodeks pracy gwarantuje nam zatrudnienie. Nie wszystkie kobiety się decydują na urlop wychowawczy, właśnie z racji braku wynagrodzenia oraz z obawy o utratę stanowiska. Czasami kobieta szuka dodatkowego zajęcia, które pozwoli jej podbudować nieco budżet rodzinny. Może zajmować się pracą przez Internet albo drobnymi zleceniami. Może też wrócić do pracy w niepełnym wymiarze.
